projekt Nr 36

Opis projektu

Minęły czasy kiedy to przyroda otaczała nas zewsząd. Dziś to my osaczamy przyrodę, anektujemy kolejne tereny na własny użytek, przyczyniając się do wymierania wielu gatunków zwierząt. Z naszego otoczenia znikają dojrzałe drzewa, dzikie łąki zarośla nie zadeptane przez człowieka, opuszczone strychy czy budynki z pustymi okapami. A tym smamym znikają potencjalne tereny lęgowe dla licznych gatunków zwierząt. Musimy coś  z tym zrobić. Nie możemy dalej iść tą drogą, czas nauczyć się żyć w harmonii z naturą, zrekompensować straty, które przyroda ponosi w w wyniku naszej ekspansji. Czasami nie trzeba wiele wysiłku by pomóc naturze, a ta nam się odwdzięczy z nawiązką( jerzyk potrafi zjeść 20 tys. komarów dziennie). Projekt zakłada wsparcie naszej lokalnej bioróżnorodności poprzez budowę budek lęgowych dla trzech grup pożytecznych,a zagrożonych wymarciem zwierząt: ptaków ( w szczególności jerzyków), nietoperzy (grupy mocno zagrożonej i niedocenianej do tej pory) oraz owadów zapylających (od których zależy nasze bezpieczeńswo żywnościowe).

Jerzyki chętnie się zadomowią w budkach lęgowych zawieszonych wysoko na budynkach(minimum 4 kondygnacje ), o ile oczywiście występują w danej okolicy. Stąd przed ostatecznym wyborem lokalizacji konieczna jest ekspertyza ornitologiczna w tym względzie. Budki lęgowe dedykowane jerzykom chętnie wybierają też inne ptaki jak wróble czy szpaki. Jerzyki żyją w koloniach zatem budki można wieszać gęsto na elewacjach, po 10, 20 i więcej sztuk. Trzeba też pamietać o odpowiednim doborze lokalizacji, w grę wchodzą wyłącznie elewacje o wystawie północnej lub wschodniej.Sama budka musi być wykonana zgodnie z określonymi normami. Dobrze zrobiona, odpowiednio powieszona budka ma szanse służyć przez wiele lat.

A jak to jest z nietoperzami? Nietoperze (nasi kolejni sojusznicy w walce z komarami) odwrotnie od jerzyków lubią ciepło więc, specjalne budki dedykowane nietoperzom należy lokować od strony południowej, raczej nie na elewacjach lecz na drzewach, mile widziana lokalizacja wśród aleji drzew z bezpośrednim dostępem do otwartych przestrzeni, szacunkowa wysokość 4- 5 m. Nim jednak ostatecznie dobierzemy lokalizację tu również warto zapytać eksperta.

Owady zapylające, to kolejna grupa zwierząt potrzebująca naszego wsparcia. Tutaj warto przyjrzeć się ciekawemu gatunkowi jakim jest pszczoła murarka:
Murarka ogrodowa (Osmia rufa) to bliska kuzynka pszczoły miodnej. Jest pszczołą samotnicą. Murarka nie posiada nawyku obrony swojego gniazda, przez to nie jest agresywna i niebezpieczna dla ludzi.
Jest owadem rozpoczynającym aktywność już wczesną wiosną, zapylającym rośliny w przydomowych ogrodach, a nawet w tunelach foliowych.
Wystarczy postawić lub powiesić domek dla owadów, a one same go odnajdą i w nim zamieszkają. Należy pamiętać, aby dla budki wybrać nasłonecznione i bezwietrzne miejsce.
A do budowy domków użyć naturalnych materiałów, wysokiej jakości, parametry domku według norm entomologicznych.
Domek dla owadów to niezwykły, oryginalny i estetyczny dodatek do architektury parku, ogrodu, czy sadu oraz miejsce fascynujących obserwacji entomologicznych.
Budkę można powiesić lub ustawić na słupkach. Wybierając lokalizację warto pamiętać, o "stołówce" dla pszczół  w bezpośrednim sąsiedztwie domku.